vrijdag 14 november

Kanker is een ongenode gast, die mee aan tafel schuift. Een gast die ongezien is binnengeslopen, die niet kan genegeerd worden en die zich moeit in elk gesprek. Kanker nestelt zich in je hoofd en in je hart. Kanker verandert vrienden in kennissen of onbekenden en maakt van kennissen vrienden. Het zorgt ervoor dat vreemden in je leven binnendringen. Zij blijven ofwel vreemden of ontpoppen zich tot vrienden en medestanders die de rest van je leven vrienden blijven en die de ongenode gast, al was het maar even, het zwijgen kunnen opleggen. Ze zijn van onschatbare waarde.

Kanker wandelt naast je mee, waar je ook gaat. Het zorgt er voor dat sommigen in een wijde boog om je heen stappen, de angst dat je hen zou aanspreken duidelijk zichtbaar op het gelaat.

Maandag 10 november is er een punctie uitgevoerd, 5,2 liter werd gedraineerd. Mama kon de druk van het vocht nog moeilijk verdragen, dat was al op vrijdag.

Vandaag was het opnieuw chemodag. Dokter R. komt de kamer binnen, vraagt zoals altijd hoe het gaat. Mama antwoordt zoals altijd dat het allemaal best meevalt. Ze kiest resoluut voor de voortzetting van de therapie. Dokter R. vindt dat blijkbaar een goed idee, ook al laat hij twijfel vermoeden of de chemo aanslaat. Maar dat is niets nieuws. Hij heeft al wel vaker twijfel geuit... Mama gaat voor de volle zes behandelingen. Vandaag was nummer 4.

Het werd een absoluut lange ziekenhuisdag. Na de chemo besloot Dokter R. om nog een liter vocht toe te dienen om uitdroging te voorkomen. Het vocht liep in a rato van 250 ml per uur. Gelukkig slaapt mama bijna de hele behandeling door. "Zo loopt de tijd wat sneller".