donderdag 29 mei

Vandaag was het opnieuw chemodag. Een goede chemodag. De oncoloog kwam langs en was tevreden met het resultaat van het bloedonderzoek. Hij wil nu gaan voor zes chemobeurten want de chemo blijkt aan te slaan. Fantastisch nieuws. Ook al weten we niet precies wat dit betekent, wat dit inhoudt.

Las vandaag een intervieuw met K. Minogue. Toen zij naar een gaenycoloog ging met haar problemen zei die doodleuk dat er niets aan de hand was. Toen zij voelde tijdens de start van haar toernee dat er wel degelijk iets mis was, kwam aan het licht dat ze borstkanker had. Haar advies is dan ook dat je maar beter geen eindeloos geloof en vertrouwen hebt in iemand die een witte schort draagt, een stetoscoop rond de nek heeft hangen en in een ziekenhuis werkt. Gelijk heeft ze. Ons vertrouwen en respect voor artsen is vaak nog veel te groot. Je moet steeds waakzaam blijven... steeds vragen stellen, kritisch blijven.

Het was een lange chemodag vandaag. In de kiosk van het ziekenhuis had ik een krant gekocht, zaols gewoonlijk "De Morgen". Wanneer ik het voorlaatste blad omsla zie ik een overlijdensbericht. Christa V. Ik bekijk de foto en er gaat een schok door mijn lichaam. Christa is net als ik geboren in 1964. We hebben samen de jeugdreeksen van de basketbalcompetitie doorlopen. We zaten samen op het regentaat, zij in de afdeling sport ik in de afdeling Nederlands/Engels/Economie. Chirsta is thuis overleden omringd door haar geliefden. Het was 22 jaar geleden dat ik haar nog zag. Het raakt me diep haar opnieuw te ontmoeten tussen de overlijdensberichten. We zijn met velen, velen die lijden.

"The physicist Leo Szilard once announced to his friend Hans Bethe that he was thinking of keeping a diary: "I don't intend to publish. I am merely going to record the facts for the information of God." "Don't you think God knows the facts?" Bethe asked. "Yes", said Szilard. "He knows the facts, but He does not know this version of the facts."
(Hans Christian von Baeyer, Taming the atom).

Toen we thuis kwamen rond 17u15 had mama honger. U weet het reeds, honger is een goed teken. Papa en ik slaan meteen aan het koken. Mama geniet, wij natuurlijk ook. De chemodag eist natuurlijk een tol, de tol van totale vermoeidheid. Die prijs nemen we er graag bij, het gaat namelijk goed met mama. We nemen het nog steeds dag per dag.

"To begin with, for you to be here now trillions of drifting atoms had somehow to assemble in an intricate and curiously obliging manner to create you. It's an arrangement so specialised and particular that it has never been tried before and will only exist this once. For the next many years (we hope) these tiny particles will uncomplainingly engage in all the billions of deft, co-operative efforts necessary to keep you intact and let you experience the supremely agreeable but generally under appreciated state known as existence."
(Bill Bryson, A short History of Nearly Everything).