dinsdag 20 mei
Vulde deze middag mama's bord. Ze keek even en vroeg me wie dat allemaal zou opeten. Glimlachend zei ik dat papa haar bord wel leeg zou eten wanneer het te veel bleek. Mama leverde een perfect schoongeveegd bord af. Ik glimlach nog steeds.
Papa lijkt teleurgesteld in de mensen rondom hen (familie, vrienden, kennissen). Sommigen gaan echt wel in een boog om ons heen.
Vermoed dat je maar best niets van mensen kan verwachten. Wanneer je niets verwacht kan je ook niet teleurgesteld worden. We concentreren ons te weinig op diegene die er wel zijn en richten onze aandacht te vaak op dat wat we niet mogen ervaren. Het maakt ons kortzichtig.
"Het lijden omzeilen is geen heldendaad" sprak de kardinaal. Kan me moeilijk voorstellen dat hij de zieken bedoelde toen hij deze uitspraak deed. Zij kunnen het lijden niet omzeilen. Zij staan ermee op en gaan ermee slapen. Het lijden vergezelt hen als een trouwe partner. Zou hij diegene bedoeld hebben die het aan empatisch vermogen ontbreekt om zelfs maar interesse te tonen wanneer iemand uit hun directe omgeving zwaar ziek wordt?
Vraag me af of de kardinaal zelf enig idee heeft wat "lijden" eigenlijk inhoudt? Hoe dat voelt? Hoe emotioneel zwaar dit is.
Wat een vreselijk egoïstische uitspraak.
Vulde deze middag mama's bord. Ze keek even en vroeg me wie dat allemaal zou opeten. Glimlachend zei ik dat papa haar bord wel leeg zou eten wanneer het te veel bleek. Mama leverde een perfect schoongeveegd bord af. Ik glimlach nog steeds.
Papa lijkt teleurgesteld in de mensen rondom hen (familie, vrienden, kennissen). Sommigen gaan echt wel in een boog om ons heen.
Vermoed dat je maar best niets van mensen kan verwachten. Wanneer je niets verwacht kan je ook niet teleurgesteld worden. We concentreren ons te weinig op diegene die er wel zijn en richten onze aandacht te vaak op dat wat we niet mogen ervaren. Het maakt ons kortzichtig.
"Het lijden omzeilen is geen heldendaad" sprak de kardinaal. Kan me moeilijk voorstellen dat hij de zieken bedoelde toen hij deze uitspraak deed. Zij kunnen het lijden niet omzeilen. Zij staan ermee op en gaan ermee slapen. Het lijden vergezelt hen als een trouwe partner. Zou hij diegene bedoeld hebben die het aan empatisch vermogen ontbreekt om zelfs maar interesse te tonen wanneer iemand uit hun directe omgeving zwaar ziek wordt?
Vraag me af of de kardinaal zelf enig idee heeft wat "lijden" eigenlijk inhoudt? Hoe dat voelt? Hoe emotioneel zwaar dit is.
Wat een vreselijk egoïstische uitspraak.
gepost door Pats op
16:34
1 reacties:
Bescherm me af en toe voor de waarheid en af en toe voor de leugen. Oog in oog met door onzekerheid gedecodeerd gevoel. Meer dan ooit tevoren flitsen vergeelde foto’s van herinneringen door je hoofd. Nu en dan, op een onbewaakt ogenblik, kleeft er weer zo’n filmstrip tegen je lenzen, voel je de sfeer, hoor je de adem van het verleden. Het is alsof je een handleiding schrijft voor later, jezelf reeds voorbereidt op wat er komen gaat, welk gemis je zult ervaren. Af en toe lijkt het alsof een zure napoleonbol in je slokdarm vastzit en maar niet wil oplossen. En hoe ver ligt de handleiding voor gisteren verwijderd van de handleiding voor morgen. Vertel me af en toe de waarheid en af en toe een leugen zodat mijn geborgen verlangens mijn dromen vannacht kunnen kleuren.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage