maandag 5 mei

De dagen lopen in elkaar over. Het is vreemd om vast te stellen dat je in een routine stapt en dat die routine met zich brengt dat je je emoties redelijk onder controle kunt houden.

Mama slaapt veel. Weet niet precies wat ik hiervan moet denken. Besef ook wel dat wanneer kanker overneemt, mama steeds meer zal slapen.

Ze eet regelmatig en houdt haar eten ook meestal binnen. Het is een zoeken naar wat gemakkelijk verteerd in combinatie met datgene waar zij zin in heeft. De hoeveelheden zijn zo klein dat je je afvraagt of ze hieruit voldoende energie kan halen. Maar meer eten heeft geen zin, haar hele lichaam protesteert dan met braken als gevolg. En braken brengt ontegensprekelijk extra vermoeidheid.

We genieten duidelijk van zomers weer en de laatste twee dagen heeft zij buiten gezeten, onder de parasol weliswaar. Af en toe een wandeling door de tuin...

Donderdag volgt dan de tweede chemobeurt. Het wordt weer afwachten, want er dient eerst een bloedonderzoek te worden gedaan. Weet echt niet hoe zij zal reageren mochten haar bloedresultaten niet goed zijn en de chemo niet kan gegeven worden. Denk, hoe tegenstrijdig dit misschien klinkt, dat zij de energie en de moed haalt uit het feit dat haar oncoloog haar nog niet helemaal opgeeft. Vraag me wel af of de chemo niet te zwaar is voor haar.

Het heeft geen zin me daar nu al druk over te maken... we nemen het dag per dag. Er is geen andere manier.