dinsdag 17 juni

Lieve mama,

Jou sterfelijk zien is mij zo vreemd. Heb altijd gedacht dat jij eeuwig zou blijven. Heb altijd gedacht dat ik jou nooit zou moeten missen.
Wanneer ik naar je kijk, zie ik dat je dit gevecht niet zal winnen. Je neemt steeds minder deel aan de gesprekken. Je lach bereikt je ogen niet meer.
Mijn emoties nemen de dag over. Kan niet anders dan huilen... Het lijkt zo lang geleden dat ik dit toeliet. En nu, nu is de tranenvloed niet onder controle te houden. Probeer het ook niet.

Waarom? Waarom moet jou dit overkomen? Het is een stupide vraag en toch stel ik ze vaak: aan niemand in het bijzonder en toch... Antwoorden komen niet... waarschijnlijk zijn die ook niet te vinden.

"I'm lost in this world" (Anouk)

Zo voel ik me ook op dit moment, zo voel ik me op elk moment dat ik de stilte toelaat...




"Mother may I, I would say
Yes sweet baby take it away
It won't be long
Just remember that
Powerful is the woman in you
stay true & she'd come to me
when fire & water was gone
to caress the empty with a song
Saying why cry for anger
that bullets the sky
just remember
I'll remember & mama
I'll get by
I know my face
seems crazed & wild
but I got her eyes
a mama's child am I
She's blessed with grace
& is smooth as a line
& when I shade
she helps me shine
& she comes to me
when there's nothing
I believe & holds me so high
yes I am free
saying why hold the anger
it won't let you fly
just remember
I'll remember
& mama mama
I'll get by
Confused by my own illusions
she said that it's only my pride
& even the simplest solutions
still won't heal my mind
So I'll remember
I'll remember
& I'll get by"
(Beth Hart)

I'll get by, dat denk ik toch.